"Έχω τη βούληση να μοιράζω από λίγη ξηρή τροφή στις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς μου. Την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου στις 18 και 45 πέρασε ένα αυτοκίνητο με δυνατή μουσική πηγαίνοντας αργά (με προφανή σκοπό να γίνει ενοχλητικός στη γειτονιά σκέφτηκα). Καθώς πλησίαζε στο σημείο που έτρωγαν οι γάτες, εγώ δεν ανησύχησα μιάς και πήγαινε αργά. Οι περισσότερες πετάχτηκαν μάλιστα και κρύφτηκαν κάτω απ' τα σταθμευμένα αυτοκίνητα στο απέναντι πεζοδρόμιο εκτός από ένα γατάκι περίπου έξι μηνών. Πλησιάζοντας το αυτοκίνητο, το γατάκι πετάχτηκε και ρίχτηκε στη μπροστινή ρόδα. Το αυτοκίνητο πήγαινε μεν αργά, αλλά όταν πλησίασε το γατί, δυνάμωσε επίτηδες την ένταση του ήχου (το αυτοκινητο είχε μικρή ταχύτητα, η ένταση αυξήθηκε απότομα). Όταν το είδα να ταράζεται του έκανα νόημα να σταματήσει με το χέρι βγαίνοντας καταμεσής στο δρόμο κραυγάζοντας με όλη μου τη δύναμη μια στιγμή πρίν το συμβάν. Εκείνος ατάραχος συνέχισε την πορεία του χωρίς να πατήσει φρένο (πράγμα που θα είχε σα συνεπεια να κοκκαλώσει το βασανιστικά αργά κινούμενο όχημα). Παρόλη την ψυχική μου φόρτιση, συγκράτησα τον αριθμό του αυτοκινήτου. Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα βρισκόμουν μαζί με το άψυχο κορμάκι στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου θέλοντας να κάνω καταγγελία για το συμβάν καταθέτοντας την υποκειμενική μεν (ελλείψει άλλων μαρτύρων) πλην όμως σταθερή πεποίθησή μου ότι επρόκειτο για εσκεμμένη δολοφονία. Εκεί αφού άκουσαν την εκδοχή μου, με αντιμετώπισαν με ελαφρότητα λέγοντάς μου ειρωνικά " και τελικώς το γατί απεβίωσεν". Αρνήθηκαν τη σύνταξη καταγγελίας λέγοντας μου προφορικά ότι θα έκαναν συστάσεις στον κάτοχο του αυτοκινήτου. Το άν έγιναν συστάσεις ή όχι όποιος θέλει το πιστεύει. Με ρώτησαν μάλιστα και τι δουλειά κάνω, υπονοώντας προφανώς ότι αν ήμουν "κάποιος" θα δέχονταν κατ' εξαίρεση να τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία! Το ότι δεν έγιναν συστάσεις το διαπιστώνει κανείς απ' το γεγονός οτι ο φονιάς περνα κάθε απόγευμαμε την ίδια προκλητική μουσική. Το Σαββατο 30 Ιανουαρίου μάλιστα περνούσε αντιθετα από τη ροή του μονόδρομου. Βγήκα στη μέση του δρόμου να προστατέψω τις γάτες που προσπαθούσαν να διασχίσουν το δρόμο και το έβριζα. Ο αμετανόητος έκανε μάλιστα να παρκάρει για ν' αναμετρηθούμε αγριοκοιτάζοντάς με μάλιστα. Θέλεις η οργή που έβγαζα, θέλεις το γεγονός ότι ήταν παράνομα στο οδόστρωμα, θέλεις το ότι του είπα ψέμματα ότι του έχω κάνει καταγγελία, θέλεις η παρουσία ενός αυτόπτη μάρτυρα-γείτονα που μόλις κατέβαινε απ' το μηχανάκι τον έκαναν να φύγει. Η πάγια στάση της αστυνομίας να μη δέχεται καταγγελίες όταν πρόκειται για φόνους κατοικιδίων αποθρασύνει τα αρρωστημένα υποκείμενα. Η νοοτροπία του " Άσε μη βρεί το μπελά του ο "άνθρωπος" δίνει τη δυνατότητα σε αμετανόητους φονιάδες να συνεχίζουν το έργο τους απτόητοι με τις ευλογίες της Ελληνικής Αστυνομίας."
Από την Ελευθεροτυπία
Από την Ελευθεροτυπία
3 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Δυστυχως φιλε μου ολα παιζουν αναλογα με το ποιος εισαι....
Απ τον αριθμό πινακίδας άνετα βρίσκει κάποιος που μένει το κάθαρμα!
Δεν θα ταν καλή ιδέα να μείνει χωρίς αυτοκίνητο;Λέω εγώ τώρα!
Φιλιά πολλά λιονταράκι
Ναι Ρίκη μου έτσι είναι....!
Αγγελική μου,τρόποι υπάρχουν , θέληση υπάρχει?
Καλημέρες και φιλιά κορίτσια!
Δημοσίευση σχολίου