Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μοριακές γενετικές τεχνικές για να αναλύσουν αλληλουχίες DNA από 150 λύκους. Βρήκαν ότι μια μεταλλαγμένη ποικιλία ενός γονιδίου σκύλου είναι υπεύθυνη, καθώς μεταφέρθηκε στους λύκους μέσω ζευγαρώματος. Δεν είναι βέβαιο πότε ακριβώς έγινε αυτή η γενετική μεταφορά, αλλά οι βιολόγοι πιστεύουν ότι δεν είναι πρόσφατη. Εκτιμάται ότι συνέβη κάποια στιγμή πριν την άφιξη των Ευρωπαίων στη Βόρεια Αμερική και έγινε από σκύλους που ανήκαν στους ντόπιους Ινδιάνους.
Σύμφωνα με τον καθηγητή οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο UCLA Ρόμπερτ Γουέην, που συμμετείχε στη μελέτη, είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώθηκε ότι μια μετάλλαξη γονιδίου ξεκίνησε από ένα εξημερωμένο είδος, μεταφέρθηκε και έγινε πολύ διαδεδομένη σε ένα άγριο είδος, όπως ο λύκος.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες ήξεραν ότι τα γονίδια που εξελίσσονται σε εξημερωμένα ζώα, σπάνια μεταφέρονται σε άγρια ζώα και, όταν αυτό συμβεί, δεν κατορθώνουν να επικρατήσουν, καθώς δεν ευνοούνται από το διαφορετικό φυσικό περιβάλλον ενός αγρίου ζώου. Έτσι, όπως είπαν οι επιστήμονες, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η μαύρη γούνα ενός λύκου θα προερχόταν από ένα μαύρο σκύλο, καθώς δεν υπήρχε προηγούμενο για κάτι τέτοιο.
Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που έχει διαπιστωθεί η μεταφορά γονιδίων από εξημερωμένα σε άγρια είδη: σε φυτά όπως το στάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι και η σόγια, καθώς και σε ζώα όπως ο βίσωνας, τα βοοειδή και οι γάτες.
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται ακόμα πάντως ποια προσαρμοστική αξία είχε το μαύρο χρώμα και επικράτησε στη φυσική επιλογή. Ίσως, λένε, βοηθούσε στο καμουφλάζ ή στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των λύκων κατά των μικροβίων ή απλώς?άρεσε εμφανισιακά.