Κατ' αρχάς, όταν λέμε κόκκινο, φυσικά δεν εννοούμε κατακόκκινο. Το κόκκινο ελάφι έχει ένα καφε-κόκκινο κοντό τρίχωμα το καλοκαίρι, όμως το χειμώνα το τρίχωμα μακραίνει και γίνεται πιο σκούρο.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο φυτοφάγο θηλαστικό στην Ελλάδα, με το αρσενικό να έχει μήκος 2 μ. και ύψος 1,2 μ., ενώ το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 300 κιλά. Τα θηλυκά είναι μικρότερα και χωρίς κέρατα, αν και οι άντρες του είδους δεν θεωρούνται ιδιαίτερα πιστοί…

Σε κάθε αρσενικό αναλογούν 8-10 θηλυκά, ένα μικρό χαρέμι δηλαδή, ενώ οι «Δον Ζουάν» του είδους μπορεί να κατακτήσουν -σπάνια- έως και 25-30 ελαφίνες!

Δύο-τρία χαρακτηριστικά του που αξίζει να ξέρετε

• Ζουν στα δάση και προτιμούν εκείνα που έχουν μεγάλα διάκενα. Επιλέγουν, επίσης, να βρίσκονται κοντά σε πηγές και ρέματα, αφού «τρελαίνονται» να κυλιούνται στις λάσπες για να διώχνουν τα παράσιτα.

• Τα ελάφια είναι κοινωνικά ζώα και ζουν σε αγέλες, άλλες για τα αρσενικά και άλλες για τα θηλυκά, με τα μικρά τους. Στα θηλυκά το πιο ηλικιωμένο εκτελεί χρέη αρχηγού και οργανώνει την αγέλη, κυρίως σε περίπτωση κινδύνου. Αντίθετα, τα αρσενικά προτιμούν την τεμπελιά, χωρίς ίχνος οργάνωσης, γι' αυτό και σκορπίζονται άτακτα όταν κινδυνεύουν…

• Το ελάφι έχει άψογο ωράριο. Έχει χωρίσει τη μέρα του σε τρία μέρη: 8 ώρες τρώει, 8 ώρες μηρυκάζει και 8 ώρες κοιμάται ή μετακινείται. Το φαγητό του αποτελούν κυρίως νεαρά κλαδιά από θάμνους και δέντρα, βλαστοί, πόες, καρποί, φρούτα και μανιτάρια.

• Το φθινόπωρο, που είναι η περίοδος του ζευγαρώματος (μέσα Σεπτέμβρη-μέσα Οκτώβρη), οι φωνές των αρσενικών ακούγονται σε όλο το βουνό να καλούν τα θηλυκά. Το κάθε αρσενικό οριοθετεί μια περιοχή ως δική του επικράτεια και αρχίζει το φλερτ. Αυτές τις μέρες ξεσπούν και ομηρικές μάχες μεταξύ των αρσενικών. Στο τέλος της εποχής του οργασμού, τα εξαντλημένα αρσενικά ζητάνε τροφή και ξεκούραση, ενώ οι θηλυκές επιστρέφουν στις αγέλες τους.

• Η ελαφίνα κυοφορεί 8-9 μήνες και γεννά την άνοιξη ένα μικρό. Το μωρό γεννιέται με άσπρες βούλες, τις οποίες χάνει όταν μεγαλώνει.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Το χαϊδευτικό του: Σουλτάνος (έχει πολυπληθέστατο χαρέμι)

Κατηγορία: Κρισίμως κινδυνεύον

Εχουν απομείνει: 500-600 ελάφια στην Πάρνηθα (λόγω εισαγωγής ελαφιών από το εξωτερικό, δεν είναι γνωστό σε ποιο βαθμό ο πληθυσμός διατηρεί γονίδια αυτόχθονων ζώων), 20-30 άτομα στη Ροδόπη. Τα δάση της Σιθωνίας είναι η πιο πρόσφατη περίπτωση εξαφάνισης κόκκινων ελαφιών.

Προσδοκώμενη διάρκεια ζωής: 12-15 χρόνια

Απειλές: Πιο άμεση, η λαθροθηρία. Η ανθρώπινη δραστηριότητα δημιουργεί όχληση, αλλά και η καταστροφή των περιοχών όπου ζει (π.χ. πυρκαγιές στην Πάρνηθα).

Ενας ακόμη λόγος να σωθεί: Ως φυτοφάγο τρέφεται από την πυκνή βλάστηση ανάμεσα στα δέντρα.

Καθαρίζει, λοιπόν, τα δάση από τα πιο εύφλεκτα υλικά. Επίσης, βρίσκεται στη βάση της τροφικής αλυσίδας. Αν εκλείψει, τα ανώτερα στη διατροφική πυραμίδα ζώα θα βρεθούν σε δυσμενέστατη θέση.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟ της Καθημερινής