Τα νησιά, ιδίως των ωκεανών του πλανήτη, είναι περίπου εννιά φορές πιο πολύτιμα από ένα μεγάλο κομμάτι της στεριάς, από άποψη βιοποικιλότητας.

Ερευνητές του γερμανικού πανεπιστημίου της Βόννης κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, στο πλαίσιο ενός κοινού προγράμματος με αμερικανούς συναδέλφους τους από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας – Σαν Ντιέγκο.

Οι επιστήμονες κατήρτισαν την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα συλλογή δεδομένων σχετικά με την εμφάνιση φυτών και ζώων παγκοσμίως και, με αυτή τη βάση, υπολόγισαν έναν δείκτη που αντανακλά τον αριθμό των ειδών σε κάθε μέρος και τη σχετική σπανιότητά τους διεθνώς.

Πρώτο από άποψη βιοποικιλότητας διεθνώς κατατάσσεται το νησί της Νέας Καληδονίας, το οποίο αποτελεί "πατρίδα" 3.270 ειδών φυτών, εκ των οποίων τα 2.432 είδη δεν συναντιούνται πουθενά αλλού.
Χάρτες βιοποικιλότητας μέχρι τώρα υπήρχαν μόνο για μεμονωμένες ηπείρους. Μεταξύ άλλων, χρησιμεύουν για να υπολογιστεί το λεγόμενο "οικολογικό αποτύπωμα" των οικονομικών και άλλων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.

Δείχνουν καθαρά ποιες περιοχές του πλανήτη αποτελούν κατ' εξοχήν καταφύγια σπάνιων μορφών ζωής και συνεπώς πρέπει να προστατευθούν κατά προτεραιότητα.

Αν και, από την εποχή του Δαρβίνου, τα νησιά ήσαν γνωστά για τη μοναδική τους χλωρίδα και πανίδα, μέχρι τώρα δεν υπήρχε καμία παγκόσμια ανάλυση που να συγκρίνει την αξία τους σε σχέση με τις μεγάλες μάζες της ηπειρωτικής ξηράς.

Σύμφωνα με την έρευνα, πάνω από 70.000 είδη φυτών είναι γηγενή στα νησιά των ωκεανών, δηλαδή περίπου το ένα τέταρτο από τα περίπου 315.000 είδη φυτών που υπολογίζεται ότι συνολικά υπάρχουν στη Γη.

Με δεδομένο ότι τα νησιά καλύπτουν λιγότερο από το 4% της συνολικής έκτασης ξηράς του πλανήτη μας, καθίσταται αμέσως αντιληπτή η δυσανάλογα μεγάλη τους συνεισφορά στην παγκόσμια βιοποικιλότητα.