Στο μυστηριώδη κόσμο των πουλιών κρύβεται πιθανότατα το μυστικό της νιότης και της μακροζωίας! Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης ανακάλυψαν κομμάτι του γενετικού τους υλικού, το μήκος του οποίου καθορίζει αν θα ζήσουν πολύ ή θα πεθάνουν νέα. Η διαπίστωση θεωρείται υψίστης σημασίας, δεδομένου ότι αντίστοιχα τμήματα DNA, γνωστά ως τελομερή (telomeres), υπάρχουν σε ανθρώπους και ζώα. Πρόκειται για μικρά μέρη του DNA, που βρίσκονται στις άκρες των χρωμοσωμάτων και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διάρκεια ζωής των κυττάρων.

Κατά την άποψη της επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, Πατ Μόνεγκαν, η έρευνα στα πουλιά έδειξε με ποιον τρόπο άντρες και γυναίκες θα μπορούν μελλοντικά να ζουν περισσότερο, σταματώντας τη φθορά των τελομερών – ο χρόνος ζωής των οποίων επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες (επίπεδα οξειδωτικών ουσιών στο αίμα, στρες, περιβαλλοντικές συνθήκες). Οταν ένα κύτταρο του σώματος πεθαίνει, τα υπόλοιπα διασπώνται και το αντικαθιστούν. Ωστόσο, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι κάθε φορά που τα κύτταρα διαιρούνται, τα τελομερή τους μικραίνουν και όταν η σμίκρυνση φτάσει στο έπακρο, το κύτταρο σταματά να διασπάται και συχνά νεκρώνεται.Η ανικανότητα ανανέωσης νεκρών κυττάρων είναι χαρακτηριστικό μεγάλης ηλικίας. Ομως, τα τελομερή δεν έχουν ίδιο μήκος σε όλα τα όντα (ανθρώπινα και μη) ούτε φθείρονται με τον ίδιο ρυθμό. Η σχέση μεταξύ μήκους των τελομερών, διάβρωσής τους και διάρκειας βίου δεν είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Το πρότζεκτ που οδήγησε στην εντυπωσιακή ανακάλυψη ξεκίνησε το 2001 με μελέτη πουλιών των Αλπεων, από το Πανεπιστήμιο της Λοζάνης. «Τα πουλιά με σχετικά μικρά τελομερή που φθείρονταν γρήγορα, είχαν λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης τον επόμενο χρόνο, ανεξαρτήτως αν ήταν νέα ή ηλικιωμένα», ανακοίνωσε η δρ Μόνεγκαν. Τα τελομερή, λοιπόν, ανακηρύσσονται σε πιο αξιόπιστο από την ηλικία δείκτη πρόβλεψης, ως προς τη διάρκεια της ζωής μας. Οσο για τα πουλιά, δίνουν έναν ακόμη λόγο στον άνθρωπο, που από την αρχαιότητα τα θαύμαζε, να συνεχίσει να τα παρατηρεί.