Το Νησί των Ουραγκοτάγκων δημιουργήθηκε το 2000 μέσα σε ξενοδοχειακό συγκρότημα στην τουριστική πόλη Μπούκιτ Μέρα, εκατοντάδες χιλιόμετρα από τις περιοχές όπου ζουν κανονικά οι ανθρωποειδείς πίθηκοι. Σήμερα φιλοξενεί 25 ζώα και επιτρέπει στους επισκέπτες να βγάζουν φωτογραφίες καθώς περνούν μπροστά από βιτρίνες που βλέπουν στο εσωτερικό του κτιρίου.

Το κέντρο περίθαλψης, το μόνο στον κόσμο που ειδικεύεται στους ουραγκοτάγκους, «είναι το καμάρι της Μαλαισίας και αποσκοπεί στο να εξασφαλίσει ότι οι ουραγκοτάγκοι μας δεν θα εξαφανιστούν» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ντ. Σαμπαπάθι, επικεφαλής των κτηνιάτρων στο Νησί.

«Μπορούμε εδώ να μελετήσουμε αυτά τα πρωτεύοντα θηλαστικά και να συγκεντρώσουμε δεδομένα» αναφέρει και επισημαίνει ότι απώτερος σκοπός είναι να επιστραφούν τα μικρά στο φυσικό τους περιβάλλον, στο μαλαισιανό τμήμα του νησιού της Βόρνεο.

Πολλοί, όμως, αντιδρούν στη λειτουργία του κέντρου: «Διαφωνούμε με το καταφύγιο ουραγκοτάγκων» δήλωσε ο Μοχάμαντ Ίντρις, πρόεδρος της οργάνωσης Friends of the Earth για τη Μαλαισία. «Οι ουραγκοτάγκοι που μεγαλώνουν σε αιχμαλωσία δεν έχουν φυσική αντίσταση στις ασθένειες [...] Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος» υποστήριξε.

«Είναι γελοίο να μεγαλώνουν με πάνες οι ουραγκοτάγκοι και να ταΐζονται με το χέρι σε βρεφοκομείο» συμφώνησε ο Ρόι Σιριμάν, κτηνίατρος που ειδικεύεται στην άγρια ζωή.

«Είναι η μητέρα που θα διδάξει στα μικρά στα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής τους, ή και περισσότερο, τι να τρώνε και πώς να αναζητούν την τροφή τους» επισήμανε.

Πάντως ορισμένα από τα μικρά που φιλοξενούνται στο Νησί έχουν απορριφθεί από τις μητέρες τους και πιθανώς θα ήταν αδύνατο να βρεθούν άλλα θηλυκά πρόθυμα να τα αναθρέψουν με φυσικό τρόπο.

Ο Δρ Σαμπαπάθι του Νησιού επισημαίνει ότι τα μωρά είτε κατασχέθηκαν από ασυνείδητους ιδιοκτήτες, είτε απορρίφθηκαν από τις μητέρες τους, είτε απομακρύνθηκαν από αυτές επειδή ήταν ελλιποβαρή, παραμελημένα ή κινδύνευαν να πεθάνουν.

Όταν τα μικρά φτάσουν την ηλικία του ενός έτους, μεταφέρονται σε άλλη μονάδα όπου διδάσκονται, ή υποτίθεται ότι διδάσκονται, τεχνικές επιβίωσης.

Μέχρι στιγμής πάντως κανένας ουραγκοτάγκος του Νησιού δεν έχει επιστραφεί στο φυσικό περιβάλλον.

Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις στη φύση απομένουν 50 έως 60 χιλιάδες ουραγκοτάγκοι. Το 80% βρίσκεται στην Ινδονησία και το υπόλοιπο 20% στο μαλαισιανό τμήμα της Βόρνεο.

Σύμφωνα με εκτίμηση που δημοσιοποίησε το 2007 το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), το είδος θα εξαφανιστεί εντός 20 ετών αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί αποψίλωσης του δάσους.