Η Θάλασσα της Αράλης στην Κεντρική Ασία ήταν κάποτε η τέταρτη μεγαλύτερη εσωτερική θάλασσα του κόσμου. Άρχισε να υποχωρεί πριν από μισό αιώνα, όταν υλοποιήθηκε η εκτροπή των ποταμών που την τροφοδοτούν, προκειμένου να αρδευτούν οι σοβιετικές βαμβακοκαλλιέργειες.

Πριν από δύο δεκαετίες, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο τεράστιος όγκος νερού χωρίστηκε στη Μικρή Θάλασσα της Αράλης στα βόρεια, στο έδαφος του Καζακστάν, και τη Μεγάλη Θάλασσα της Αράλης, μια περιοχή που μοιράζονται το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν.

Το 2000, η Μεγάλη Θάλασσα άρχισε να χωρίζεται στον ανατολικό και το δυτικό λοβό.

«Ο ανατολικός λοβός υποχώρησε σημαντικά από το 2006 έως το 2009» αναφέρει τώρα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), ο οποίος διαχειρίζεται το δορυφόρο γεωσκόπησης Envisat.

H Μεγάλη Θάλασσα της Αράλης αναμένεται να έχει ξεραθεί εντελώς έως το 2020, προειδοποιεί.

Πιο ευοίωνες είναι οι προοπτικές για το μικρό τμήμα της θάλασσας, χάρη στην κατασκευή ενός καναλιού που χρηματοδοτήθηκε από το Καζακστάν και την Παγκόσμια Τράπεζα. Από την ολοκλήρωσή του το 2005, η στάθμη στη Μικρή Θάλασσα έχει ανέβει κατά 4 μέτρα.