Η Όρκα ζει σε μικρές ομάδες των δέκα έως είκοσι, το πολύ, ατόμων. Κάποιες φορές το χρόνο, όμως, πολλές τέτοιες ομάδες συγκεντρώνονται σε απομονωμένα μέρη στη Ρωσία, την Αλάσκα, την Ισλανδία ή την Ανταρκτική.

Πολλές εξηγήσεις αυτής της συμπεριφοράς είχαν δοθεί μέχρι σήμερα, όλες όμως παρέμεναν στο επίπεδο της εικασίας.

Κάποιοι ερευνητές υποστήριζαν ότι η συγκέντρωση αυτή γίνεται για να αυξηθούν οι πιθανότητες εύρεσης τροφής, άλλοι ότι σκοπός είναι η αναπαραγωγή.

Απίθανο εξάλλου είναι ότι φάλαινες δολοφόνοι συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες για να προστατευτούν, καθώς δεν υπάρχουν αρπακτικά που να τις απειλούν.

Ρώσοι ερευνητές πρότειναν μία άλλη προσέγγιση στο Journal of Ethology.

Παρατηρώντας μία παρόμοια συνάθροιση στον Κόλπο Αβάτσα της Ρωσίας διαπίστωσαν ότι οι όρκες σπάνια κυνηγούσαν ή τρέφονταν κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως και μισή μέρα.

Αυτό που πράγματι συνέβαινε, είναι ότι τα κήτη αυτά «επικοινωνούσαν» περισσότερο από το συνηθισμένο στη διάρκεια της συνάθροισης, ανταλλάσσοντας ήχους, κολυμπώντας συγχρονισμένα και τρίβοντας τα πτερύγιά τους.

Αυξημένη ήταν και η σεξουαλική τους δραστηριότητα, γεγονός που υποδεικνύει ότι αυτές οι μεγάλες συγκεντρώσεις μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εύρεσης συντρόφου.

Οι ερευνητές, θεωρούν ότι η μεγάλη αυτή ομήγυρη λειτουργεί πρωταρχικώς ως «λέσχη», η οποία βοηθά στην εγκαθίδρυση και τη σύσφιξη κοινωνικών δεσμών.

Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να διευκολύνει στο ζευγάρωμα, έχει όμως και άλλες λειτουργίες τις οποίες μόλις τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε.

Για παράδειγμα, η διατήρηση ευρύτερων κοινωνικών σχέσεων μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία για τις όρκες, οι οποίες ζουν πολλά χρόνια, σε μικρές ομάδες και με χαμηλούς δείκτες γεννητικότητας.