Ένα πρωινό σε κάποιο πάρκο της Αθήνας... Ένας γλυκός ήλιος ανατέλλει στην μεγαλούπολη. Στην άκρη του πάρκου, μια ηλικιωμένη κυρία με σακούλες στα χέρια σταματάει και αραδιάζει μπολάκια, κονσέρβες και μπουκάλια νερού. Την κοιτάζω και αναρωτιέμαι: μα τι κάνει τόσο πρωί;
Ξαφνικά ο χώρος γεμίζει από γάτες. Μικρές και μεγάλες τρέχουν χαρούμενα προς το μέρος της. Προφανώς την ξέρουν και την εμπιστεύονται. Χοροπηδώντας ανάμεσα στα πόδια της περιμένουν υπομονετικά να τους βάλει φαγητό και νερό. Τα μπολάκια γεμίζουν και αδειάζουν γρήγορα. Εκείνη κάθεται και τα παρακολουθεί με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη. Τι να σκέφτεται άραγε;
Τα γατάκια χορτάτα πια αρχίζουν τα παιχνίδια ανάμεσα στα λουλούδια και στο νοτισμένο χορτάρι.. τι όμορφα και ξένοιαστα που μοιάζουν. Τα μπολάκια μαζεύονται και η ηλικιωμένη κυρία φεύγει. Τα γατάκια εξαφανίζονται ανάμεσα στους θάμνους.. αύριο πάλι θα ξαναμαζευτούν στο ίδιο γνωστό σημείο.
Αυτή ήταν μια κλασική εικόνα σε μια γειτονιά της πολύβουης Αθήνας, ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μερικά αδέσποτα. Πολύ ειδυλλιακό δεν ακούγεται; Δυστυχώς δεν είναι όμως πάντα έτσι. Υπάρχουν και άλλες εικόνες σε άλλες γειτονιές με άλλους «ανθρώπους». Εικόνες πικρές και στενάχωρες. Με ανθρώπους κακούς και σκληρούς. Με αδέσποτα πονεμένα και πεινασμένα. Εικόνες με χτυπημένα ζώα, εικόνες με κακοποιημένα ζώα. Δυστυχώς δεν ζούμε ακόμα σε τόσο ειδυλλιακές μέρες, όπου οι άνθρωποι και τα ζώα να συνυπάρχουν αρμονικά. Δεν βλέπουμε χαρούμενα και ξένοιαστα αδέσποτα στις γειτονιές, αντίθετα οι κακοποιήσεις, οι φόλες και τα ταλαιπωρημένα ζώα είναι συχνό και γίνεται καθημερινό φαινόμενο. Κάθε μέρα έρχεται στο φως και μια νέα περίπτωση κακοποίησης ή εγκατάλειψης ζώου.
Οι λόγοι πολλοί…
Άλλοι εγκαταλείπουν το ζώο τους γιατί βαρέθηκαν να έχουν ευθύνες και αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να έχουν πια ένα κατοικίδιο. Άλλοι δηλώνουν φιλόζωοι, ότι αγαπούν πολύ τα κατοικίδια τους και γενικά τα ζώα, αλλά στην πρώτη δυσκολία τα παρατάνε σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς να τους ενδιαφέρει πως θα ζήσει αυτό το ζωντανό μακριά τους, πως θα ανταπεξέλθει στην σκληρή ζωή του δρόμου, έχοντας μάθει να ζει με την σιγουριά και την ασφάλεια του σπιτιού. Άλλοι εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους γιατί δεν κάνουν την δουλειά που θα ήθελαν.. δεν τους πιάνουν τα θηράματα και δεν είναι ιδανικά για κυνήγι.. Υπάρχουν και αυτοί που απλά κακοποιούνε ένα ζώο χωρίς αιτία και αφορμή.. χωρίς να τους έχει πειράξει απλά και μόνο για την ευχαρίστηση τους. Και αυτοί είναι οι χειρότεροι... το χειρότερο είδος ανθρώπου, που κακοποιεί ένα ζώο απλά και μόνο για την πλάκα του.
Θα μου πείτε: σε μια κοινωνία που ο κόσμος πεινάει, σε μια κοινωνία που παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και κακουχίες, σε μια κοινωνία που η αδιαφορία κυριαρχεί γύρω μας, εμείς θα ασχολούμαστε με τα ζώα; Και εγώ θα σας πω: ΝΑΙ!
Ναι, γιατί εμείς τα κάναμε αδέσποτα.
Ναι, γιατί εμείς τα πήραμε από το φυσικό τους περιβάλλον και τα φέραμε στα σπίτια μας.
Ναι, γιατί εμείς τα κακοποιούμε και τα θανατώνουμε.
Ναι , γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου πλανήτη, με τα ίδια δικαιώματα ζωής και διαβίωσης.
Ναι, γιατί όποιος αδιαφορεί για τα ζώα, αδιαφορεί και για τους ίδιους τους ανθρώπους.
Ναι, γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου Θεού.
Τι πρέπει να γίνει;
Να ενημερωθούμε, να βοηθήσουμε, να μην αδιαφορούμε.
Να ενημερωθούμε για το τι πραγματικά είναι ένα αδέσποτο.
Υπάρχει η αντίληψη ότι είναι άγρια, ακοινώνητα, μας κολλάνε αρρώστιες. Να όμως που δεν είναι έτσι. Πόσοι από εμάς δεν πήραμε για κατοικίδιο ένα αδέσποτο; Βάλαμε στο σπίτι μας ένα βρώμικο και άρρωστο ζώο; Και έγινε το πιο γλυκό και τρυφερό κατοικίδιο. Ένα αδέσποτο έχει πιο πολύ αγάπη να δώσει. Σε κοιτάει στα μάτια και μπορείς να διαβάσεις μέσα τους τον πόνο και την πίκρα που κρύβουν. Έχουν βιώσει την άσχημη πλευρά της ζωής και έτσι, όταν βρουν κάποιον που θα το αγαπήσει και θα το φροντίζει, θα του δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Πρέπει να μάθουμε να βοηθάμε.. αρχίζοντας με τα ζώα που υπάρχουν στις γειτονιές μας. Με λίγο φαγητό και νερό στην αρχή..
Πρέπει να βοηθάμε τους φιλοζωικούς συλλόγους της περιοχής μας, για να βοηθήσουν και αυτοί με την σειρά τους με πιο ουσιαστικές ενέργειες τα αδέσποτα. Με εμβολιασμούς, με στειρώσεις, με θεραπείες..
Ας μην ξεχνάμε ότι το 1931, που καθιερώθηκε η 4η Οκτωβρίου ως η παγκόσμια ημέρα των ζώων από περιβαλλοντιστές στην Φλωρεντία, ήταν για την ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι στα ζώα.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο έχουμε αλλάξει την συμπεριφορά μας απέναντι στα ανυπεράσπιστα ζώα εμείς οι άνθρωποι ύστερα από 78 χρόνια, δεν ξέρω καν πόσα ακόμα χρόνια θα χρειαστούν για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά μαζί τους, γιατί τα ζώα είναι τα θύματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.
Δεν ξέρω αν η διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων που γράφτηκε το 1978 στο Παρίσι, έχει συμβάλει στην αλλαγή της στάσης των ανθρώπων απέναντι στα ζώα.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.
Άρθρο 4
Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.
Άρθρο 5
Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.
Άρθρο 6
Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.
Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο 8
Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κ.λπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.
Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.
Άρθρο 10
Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.
Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.
Άρθρο 12
Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.
Άρθρο 13
Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.
Άρθρο 14
Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων Παρίσι 1978
Θα πρότεινα να μελετήσουμε καλά αυτή την διακήρυξη και να γίνει τρόπος ζωής για μας. Ας καταλάβουμε ότι τα ζώα δεν φταίνε. ΕΜΕΙΣ φταίμε. Ας τα βοηθήσει ο καθένας μας με όποιο τρόπο μπορεί.
ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΤΕ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ!
Christiana Berg, πρόεδρος και ιδρύτρια Animal Welfare Association “Himaira”
Ξαφνικά ο χώρος γεμίζει από γάτες. Μικρές και μεγάλες τρέχουν χαρούμενα προς το μέρος της. Προφανώς την ξέρουν και την εμπιστεύονται. Χοροπηδώντας ανάμεσα στα πόδια της περιμένουν υπομονετικά να τους βάλει φαγητό και νερό. Τα μπολάκια γεμίζουν και αδειάζουν γρήγορα. Εκείνη κάθεται και τα παρακολουθεί με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη. Τι να σκέφτεται άραγε;
Τα γατάκια χορτάτα πια αρχίζουν τα παιχνίδια ανάμεσα στα λουλούδια και στο νοτισμένο χορτάρι.. τι όμορφα και ξένοιαστα που μοιάζουν. Τα μπολάκια μαζεύονται και η ηλικιωμένη κυρία φεύγει. Τα γατάκια εξαφανίζονται ανάμεσα στους θάμνους.. αύριο πάλι θα ξαναμαζευτούν στο ίδιο γνωστό σημείο.
Αυτή ήταν μια κλασική εικόνα σε μια γειτονιά της πολύβουης Αθήνας, ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μερικά αδέσποτα. Πολύ ειδυλλιακό δεν ακούγεται; Δυστυχώς δεν είναι όμως πάντα έτσι. Υπάρχουν και άλλες εικόνες σε άλλες γειτονιές με άλλους «ανθρώπους». Εικόνες πικρές και στενάχωρες. Με ανθρώπους κακούς και σκληρούς. Με αδέσποτα πονεμένα και πεινασμένα. Εικόνες με χτυπημένα ζώα, εικόνες με κακοποιημένα ζώα. Δυστυχώς δεν ζούμε ακόμα σε τόσο ειδυλλιακές μέρες, όπου οι άνθρωποι και τα ζώα να συνυπάρχουν αρμονικά. Δεν βλέπουμε χαρούμενα και ξένοιαστα αδέσποτα στις γειτονιές, αντίθετα οι κακοποιήσεις, οι φόλες και τα ταλαιπωρημένα ζώα είναι συχνό και γίνεται καθημερινό φαινόμενο. Κάθε μέρα έρχεται στο φως και μια νέα περίπτωση κακοποίησης ή εγκατάλειψης ζώου.
Οι λόγοι πολλοί…
Άλλοι εγκαταλείπουν το ζώο τους γιατί βαρέθηκαν να έχουν ευθύνες και αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να έχουν πια ένα κατοικίδιο. Άλλοι δηλώνουν φιλόζωοι, ότι αγαπούν πολύ τα κατοικίδια τους και γενικά τα ζώα, αλλά στην πρώτη δυσκολία τα παρατάνε σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς να τους ενδιαφέρει πως θα ζήσει αυτό το ζωντανό μακριά τους, πως θα ανταπεξέλθει στην σκληρή ζωή του δρόμου, έχοντας μάθει να ζει με την σιγουριά και την ασφάλεια του σπιτιού. Άλλοι εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους γιατί δεν κάνουν την δουλειά που θα ήθελαν.. δεν τους πιάνουν τα θηράματα και δεν είναι ιδανικά για κυνήγι.. Υπάρχουν και αυτοί που απλά κακοποιούνε ένα ζώο χωρίς αιτία και αφορμή.. χωρίς να τους έχει πειράξει απλά και μόνο για την ευχαρίστηση τους. Και αυτοί είναι οι χειρότεροι... το χειρότερο είδος ανθρώπου, που κακοποιεί ένα ζώο απλά και μόνο για την πλάκα του.
Θα μου πείτε: σε μια κοινωνία που ο κόσμος πεινάει, σε μια κοινωνία που παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και κακουχίες, σε μια κοινωνία που η αδιαφορία κυριαρχεί γύρω μας, εμείς θα ασχολούμαστε με τα ζώα; Και εγώ θα σας πω: ΝΑΙ!
Ναι, γιατί εμείς τα κάναμε αδέσποτα.
Ναι, γιατί εμείς τα πήραμε από το φυσικό τους περιβάλλον και τα φέραμε στα σπίτια μας.
Ναι, γιατί εμείς τα κακοποιούμε και τα θανατώνουμε.
Ναι , γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου πλανήτη, με τα ίδια δικαιώματα ζωής και διαβίωσης.
Ναι, γιατί όποιος αδιαφορεί για τα ζώα, αδιαφορεί και για τους ίδιους τους ανθρώπους.
Ναι, γιατί είμαστε όλοι πλάσματα του ίδιου Θεού.
Τι πρέπει να γίνει;
Να ενημερωθούμε, να βοηθήσουμε, να μην αδιαφορούμε.
Να ενημερωθούμε για το τι πραγματικά είναι ένα αδέσποτο.
Υπάρχει η αντίληψη ότι είναι άγρια, ακοινώνητα, μας κολλάνε αρρώστιες. Να όμως που δεν είναι έτσι. Πόσοι από εμάς δεν πήραμε για κατοικίδιο ένα αδέσποτο; Βάλαμε στο σπίτι μας ένα βρώμικο και άρρωστο ζώο; Και έγινε το πιο γλυκό και τρυφερό κατοικίδιο. Ένα αδέσποτο έχει πιο πολύ αγάπη να δώσει. Σε κοιτάει στα μάτια και μπορείς να διαβάσεις μέσα τους τον πόνο και την πίκρα που κρύβουν. Έχουν βιώσει την άσχημη πλευρά της ζωής και έτσι, όταν βρουν κάποιον που θα το αγαπήσει και θα το φροντίζει, θα του δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Πρέπει να μάθουμε να βοηθάμε.. αρχίζοντας με τα ζώα που υπάρχουν στις γειτονιές μας. Με λίγο φαγητό και νερό στην αρχή..
Πρέπει να βοηθάμε τους φιλοζωικούς συλλόγους της περιοχής μας, για να βοηθήσουν και αυτοί με την σειρά τους με πιο ουσιαστικές ενέργειες τα αδέσποτα. Με εμβολιασμούς, με στειρώσεις, με θεραπείες..
Ας μην ξεχνάμε ότι το 1931, που καθιερώθηκε η 4η Οκτωβρίου ως η παγκόσμια ημέρα των ζώων από περιβαλλοντιστές στην Φλωρεντία, ήταν για την ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι στα ζώα.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο έχουμε αλλάξει την συμπεριφορά μας απέναντι στα ανυπεράσπιστα ζώα εμείς οι άνθρωποι ύστερα από 78 χρόνια, δεν ξέρω καν πόσα ακόμα χρόνια θα χρειαστούν για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά μαζί τους, γιατί τα ζώα είναι τα θύματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.
Δεν ξέρω αν η διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων που γράφτηκε το 1978 στο Παρίσι, έχει συμβάλει στην αλλαγή της στάσης των ανθρώπων απέναντι στα ζώα.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.
Άρθρο 4
Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.
Άρθρο 5
Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.
Άρθρο 6
Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.
Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο 8
Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κ.λπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.
Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.
Άρθρο 10
Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.
Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.
Άρθρο 12
Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.
Άρθρο 13
Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.
Άρθρο 14
Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων Παρίσι 1978
Θα πρότεινα να μελετήσουμε καλά αυτή την διακήρυξη και να γίνει τρόπος ζωής για μας. Ας καταλάβουμε ότι τα ζώα δεν φταίνε. ΕΜΕΙΣ φταίμε. Ας τα βοηθήσει ο καθένας μας με όποιο τρόπο μπορεί.
ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΤΕ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ!
Christiana Berg, πρόεδρος και ιδρύτρια Animal Welfare Association “Himaira”
0 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Δημοσίευση σχολίου