Τα αποτελέσματα της καταστροφής των δασικών οικοσυστημάτων είναι εμφανή πια σε όλο τον κόσμο λόγω της αλλαγής του κλίματος, της λειψυδρίας και της απώλειας της βιοποικιλότητας. Οπως κατήγγειλε ο Jan Heino, υποδιευθυντής του Τμήματος Δασών του FAO, στο πλαίσιο του 13ου Παγκόσμιου Δασολογικού Συνεδρίου, «η συστηματική αλλαγή της χρήσης γης, με τη μετατροπή των δασικών εκτάσεων σε καλλιεργήσιμα εδάφη, συνεισφέρει περίπου στο ένα τρίτο των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου». Στην περιβαλλοντική αυτή συνάντηση, που πραγματοποιείται κάθε έξι χρόνια υπό την αιγίδα του FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ) και συμμετέχουν διάφορα θεσμικά όργανα και οργανισμοί, παρουσιάστηκε η υφιστάμενη -εκτός ελέγχου- κατάσταση των δασών του πλανήτη και οι προτάσεις για την προστασία τους.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, ετησίως χιλιάδες εκτάρια δασών θυσιάζονται για να δώσουν τη θέση τους σε καλλιέργειες και σε τσιμέντο, με αποτέλεσμα να χάνονται πολύτιμα αποθέματα οξυγόνου και η φυσική κληρονομιά της βιοποικιλότητας. Μεταξύ των πιο σημαντικών θεμάτων του συνεδρίου, που διεξήχθη στο Μπουένος Αϊρες (Οκτώβριος 2009), ήταν η προοδευτική καταστροφή των τροπικών δασών στην Ινδονησία. Η ιστορία ξεκίνησε τη δεκαετία του '70, όταν η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε ότι έχει υπό κρατικό έλεγχο 1.400 εκατ. στρέμματα γης (εκτάσεις που ανέκαθεν ήταν υπό τη διαχείριση των αυτόχθονων πληθυσμών). Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν κακό, αν βέβαια το ενδιαφέρον για τα οικονομικά οφέλη των κυβερνήσεων της Ινδονησίας δεν υπερίσχυε της προστασίας του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των ντόπιων πληθυσμών.
Ετσι, ξεκίνησε και η παραχώρηση μεγάλων δασικών εκτάσεων σε κολοσσούς της βιομηχανίας χαρτιού και φοινικέλαιου. «Εντελώς ξαφνικά» άρχισαν να εκδηλώνονται πυρκαγιές στις παραχωρημένες εκτάσεις και να δημιουργούνται στη θέση τους καλλιεργήσιμα κτήματα. Σύμφωνα με στοιχεία από τους δορυφόρους, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009 εκδηλώθηκαν 4.782 δασικές πυρκαγιές, από τις οποίες το 25% αφορούσε τις ζώνες που έχουν παραχωρηθεί στις βιομηχανίες χαρτιού και βιοκαυσίμων. Ετσι, σήμερα η Ινδονησία κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως στην αποψίλωση των δασών και την τέταρτη θέση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Μεταξύ δε των περιοχών που αποψιλώνονται είναι και αυτή που η UNESCO έχει χαρακτηρίσει «αποθήκη της βιόσφαιρας», από την οποία μόνο το ένα τρίτο των αρχικών 7 εκατ. στρεμμάτων καλύπτεται ακόμα από δάσος - τα άλλα δύο τρίτα έχουν μετατραπεί σε φυτείες ακακίας για την παραγωγή χαρτιού. Συνεπώς, η παραγωγή χαρτιού στην Ινδονησία μέσα σε δέκα χρόνια έχει εξαπλασιαστεί και από το 1 εκατ. τόνους το 1990 έφτασε περίπου τα 6 εκατ. τόνους το 2001. Η χώρα πλέον είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγωγούς κυτταρίνης στον κόσμο και πρώτη στην εξαγωγή φοινικέλαιου για βιοκαύσιμα, και όλα αυτά με την επίσημη υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, ετησίως χιλιάδες εκτάρια δασών θυσιάζονται για να δώσουν τη θέση τους σε καλλιέργειες και σε τσιμέντο, με αποτέλεσμα να χάνονται πολύτιμα αποθέματα οξυγόνου και η φυσική κληρονομιά της βιοποικιλότητας. Μεταξύ των πιο σημαντικών θεμάτων του συνεδρίου, που διεξήχθη στο Μπουένος Αϊρες (Οκτώβριος 2009), ήταν η προοδευτική καταστροφή των τροπικών δασών στην Ινδονησία. Η ιστορία ξεκίνησε τη δεκαετία του '70, όταν η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε ότι έχει υπό κρατικό έλεγχο 1.400 εκατ. στρέμματα γης (εκτάσεις που ανέκαθεν ήταν υπό τη διαχείριση των αυτόχθονων πληθυσμών). Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν κακό, αν βέβαια το ενδιαφέρον για τα οικονομικά οφέλη των κυβερνήσεων της Ινδονησίας δεν υπερίσχυε της προστασίας του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των ντόπιων πληθυσμών.
Ετσι, ξεκίνησε και η παραχώρηση μεγάλων δασικών εκτάσεων σε κολοσσούς της βιομηχανίας χαρτιού και φοινικέλαιου. «Εντελώς ξαφνικά» άρχισαν να εκδηλώνονται πυρκαγιές στις παραχωρημένες εκτάσεις και να δημιουργούνται στη θέση τους καλλιεργήσιμα κτήματα. Σύμφωνα με στοιχεία από τους δορυφόρους, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009 εκδηλώθηκαν 4.782 δασικές πυρκαγιές, από τις οποίες το 25% αφορούσε τις ζώνες που έχουν παραχωρηθεί στις βιομηχανίες χαρτιού και βιοκαυσίμων. Ετσι, σήμερα η Ινδονησία κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως στην αποψίλωση των δασών και την τέταρτη θέση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Μεταξύ δε των περιοχών που αποψιλώνονται είναι και αυτή που η UNESCO έχει χαρακτηρίσει «αποθήκη της βιόσφαιρας», από την οποία μόνο το ένα τρίτο των αρχικών 7 εκατ. στρεμμάτων καλύπτεται ακόμα από δάσος - τα άλλα δύο τρίτα έχουν μετατραπεί σε φυτείες ακακίας για την παραγωγή χαρτιού. Συνεπώς, η παραγωγή χαρτιού στην Ινδονησία μέσα σε δέκα χρόνια έχει εξαπλασιαστεί και από το 1 εκατ. τόνους το 1990 έφτασε περίπου τα 6 εκατ. τόνους το 2001. Η χώρα πλέον είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγωγούς κυτταρίνης στον κόσμο και πρώτη στην εξαγωγή φοινικέλαιου για βιοκαύσιμα, και όλα αυτά με την επίσημη υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
0 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Δημοσίευση σχολίου