Χιλιάδες είναι τα αδέσποτα ζώα που κινδυνεύουν στους δρόμους. Η κατάσταση τώρα το καλοκαίρι, που εμείς πάμε χωρίς άγχος και έγνοια διακοπές, θα γίνει, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ακόμα χειρότερη. Οι αρμόδιοι λένε πως η λύση για τα αδέσποτα ζώα είναι τα καταφύγια. Όταν όμως εκεί, σύμφωνα με καταγγελίες ζωοφιλικών οργανώσεων και πολιτών, οι συνθήκες κράτησης είναι συνήθως άθλιες, τι πρέπει να γίνει;
«Ως ζωοφιλικές οργανώσεις, πιστεύουμε ότι κάνουμε ό,τι είναι ανθρώπινα δυνατό για να βοηθήσουμε στην περισυλλογή και φροντίδα χιλιάδων αδέσποτων σκύλων κάθε χρόνο, με αβάστακτο οικονομικό κόστος.
Η συνεχής εισροή όμως χιλιάδων αδέσποτων σκύλων, ειδικά κουταβιών, στα καταφύγια και οι συνεχείς θανατώσεις εκ μέρους των πλείστων οργανώσεων, μας κάνουν να νιώθουμε κάθε άλλο παρά ζωοφιλικές οργανώσεις», παραδέχεται στη «Σ» η κ. Μαίρη Χρυσοχού Αναστάση, πρόεδρος της Οργάνωσης Φωνή για τα ζώα της Κύπρου, προσθέτοντας πως η μη εφαρμογή του Περί Σκύλων Νόμου από τις Τοπικές Αρχές στις οποίες ανατέθηκε με σκοπό των έλεγχο των σκύλων, έχει οικονομικές αλλά και ψυχολογικές επιπτώσεις σε πάρα πολλούς πολίτες, οι οποίοι επικοινωνούν καθημερινά μαζί τους, συνήθως για κακές συνθήκες κράτησης ζώων αλλά και μη εξυπηρέτηση από τις Τοπικές Αρχές.
Το πρόβλημα διογκώνεται
Σε κλουβιά εκτός προδιαγραφών, βρόμικα, γεμάτα παράσιτα και χωρίς καμία φροντίδα, ζουν τα αδέσποτα σκυλιά που μαζεύουν οι δήμοι από τους δρόμους, σύμφωνα με την κ. Αναστάση, η οποία δήλωσε στη «Σ» ότι αν ένα υγιές ζώο καταλήξει εκεί, στις 15 ημέρες υποχρεωτικής κράτησής του θα νοσήσει ή αν είναι άρρωστο ή χτυπημένο από αυτοκίνητο, απλώς θα αφεθεί στην κατάστασή του, με μεγάλη πιθανότητα, όπως και συμβαίνει, να πεθάνει. «Η Κύπρος είναι πάρα πολύ μικρή χώρα για να μην μπορεί κάποιος να ασκήσει έλεγχο στο θέμα των σκύλων.
Το πρόβλημα είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είτε δεν θέλει είτε δεν την ενδιαφέρει καθόλου είτε δεν μπορεί να εφαρμόσει τις πρόνοιες του Νόμου, με όλα τα συνεπακόλουθα», είπε στη «Σ» η κ. Αναστάση, εξηγώντας πως μερικά δημαρχεία, αν και κάνουν κάποιες κινήσεις, λόγω του ότι χρειάζονται ακόμα και χρόνια να υλοποιηθούν, το πρόβλημα αντί να μειώνεται, διογκώνεται. Η μη εφαρμογή του νόμου από τους δήμους, πιθανόν, σύμφωνα με πληροφορίες, να οφείλεται στην έλλειψη οικονομικών πόρων. Πάνω σε αυτό, η κ. Αναστάση παραδέχεται ότι σίγουρα η αυστηρή εφαρμογή της Νομοθεσίας, αρχικά θα συνεπάγεται κάποιο κόστος, το οποίο, όμως, σταδιακά θα εξισωθεί, εφόσον η αναμενόμενη αποτελεσματικότητα θα περιορίσει το κόστος της περισυλλογής και κράτησης αδέσποτων σκυλιών αλλά και το χρόνο του προσωπικού.
«Δεν είναι κάτι μόνιμο...»
Η Περί Σκύλων Νομοθεσία, αν και έπρεπε να εφαρμόζεται εδώ και έξι τουλάχιστον χρόνια (1η Οκτωβρίου 2004), ακόμα, σύμφωνα με την κ. Αναστάση, δεν λειτουργεί σωστά και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αν οι Τοπικές Αρχές δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οι κυριότεροι στόχοι για την εφαρμογή, είναι η καταγραφή και σήμανση όλων των σκύλων, η προώθηση προγραμμάτων στείρωσης θηλυκών σκύλων για αποφυγή της απρογραμμάτιστης αναπαραγωγής και η δημιουργία προγραμμάτων επιμόρφωσης των πολιτών ως προς την υπεύθυνη κτήση κατοικιδίων ζώων γενικά.
Ο κ. Χατζηγιάγκου, νομικός λειτουργός και βοηθός γραμματέας στην Ένωση Δήμων, αναφέρει πως η δική τους δουλειά είναι να χειρίζονται επιτελικά κάποιες νομοθεσίες, όπως π.χ. και τον Περί Σκύλων Νόμο, και η πρακτική εφαρμογή είναι υποχρέωση του κάθε δήμου ξεχωριστά. «Το θέμα της νομοθεσίας ξεκινά από την καταγραφή και σήμανση όλων των σκυλιών, κάτι που πρέπει να κάνουν όλοι οι πολίτες και, δυστυχώς, πολλοί δεν κάνουν», δηλώνει ο κ. Χατζηγιάγκου, συμπληρώνοντας πως υπάρχουν πάρα πολλά κενά στη νομοθεσία, τα οποία τα έχουν υποδείξει επανειλημμένα.
Τα καταφύγια δεν είναι παλάτια
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηγιάγκου, ο έλεγχος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός για πάρα πολλούς λόγους, έτσι έχουν προτείνει αρκετές φορές να προγραμματιστεί συγκεκριμένη ημέρα ελέγχου. «Δεν μπορεί, π.χ., κάθε ημέρα να γίνεται αυτή η παρακολούθηση, πρέπει να βρεθεί κάποια συγκεκριμένη», δήλωσε στη «Σ», επισημαίνοντας πως όλοι σχεδόν οι δήμοι έχουν καταφύγιο, χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει πως είναι παλάτια, αφού είναι απλώς κάποιοι προσωρινοί χώροι φύλαξης σκύλων και όχι κάτι μόνιμο. «Η υποχρέωση είναι, να συλλαμβάνουν τους αδέσποτους σκύλους και να τους κατέχουν μερικές ημέρες, μέχρι είτε να βρεθεί κάποιος ιδιοκτήτης είτε το σκυλί να πάει για ευθανασία», καταλήγει ο κ. Χατζηγιάγκου.
ΑΠΟ ΑΔΕΣΠΟΤΟ
«Ως ζωοφιλικές οργανώσεις, πιστεύουμε ότι κάνουμε ό,τι είναι ανθρώπινα δυνατό για να βοηθήσουμε στην περισυλλογή και φροντίδα χιλιάδων αδέσποτων σκύλων κάθε χρόνο, με αβάστακτο οικονομικό κόστος.
Η συνεχής εισροή όμως χιλιάδων αδέσποτων σκύλων, ειδικά κουταβιών, στα καταφύγια και οι συνεχείς θανατώσεις εκ μέρους των πλείστων οργανώσεων, μας κάνουν να νιώθουμε κάθε άλλο παρά ζωοφιλικές οργανώσεις», παραδέχεται στη «Σ» η κ. Μαίρη Χρυσοχού Αναστάση, πρόεδρος της Οργάνωσης Φωνή για τα ζώα της Κύπρου, προσθέτοντας πως η μη εφαρμογή του Περί Σκύλων Νόμου από τις Τοπικές Αρχές στις οποίες ανατέθηκε με σκοπό των έλεγχο των σκύλων, έχει οικονομικές αλλά και ψυχολογικές επιπτώσεις σε πάρα πολλούς πολίτες, οι οποίοι επικοινωνούν καθημερινά μαζί τους, συνήθως για κακές συνθήκες κράτησης ζώων αλλά και μη εξυπηρέτηση από τις Τοπικές Αρχές.
Το πρόβλημα διογκώνεται
Σε κλουβιά εκτός προδιαγραφών, βρόμικα, γεμάτα παράσιτα και χωρίς καμία φροντίδα, ζουν τα αδέσποτα σκυλιά που μαζεύουν οι δήμοι από τους δρόμους, σύμφωνα με την κ. Αναστάση, η οποία δήλωσε στη «Σ» ότι αν ένα υγιές ζώο καταλήξει εκεί, στις 15 ημέρες υποχρεωτικής κράτησής του θα νοσήσει ή αν είναι άρρωστο ή χτυπημένο από αυτοκίνητο, απλώς θα αφεθεί στην κατάστασή του, με μεγάλη πιθανότητα, όπως και συμβαίνει, να πεθάνει. «Η Κύπρος είναι πάρα πολύ μικρή χώρα για να μην μπορεί κάποιος να ασκήσει έλεγχο στο θέμα των σκύλων.
Το πρόβλημα είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είτε δεν θέλει είτε δεν την ενδιαφέρει καθόλου είτε δεν μπορεί να εφαρμόσει τις πρόνοιες του Νόμου, με όλα τα συνεπακόλουθα», είπε στη «Σ» η κ. Αναστάση, εξηγώντας πως μερικά δημαρχεία, αν και κάνουν κάποιες κινήσεις, λόγω του ότι χρειάζονται ακόμα και χρόνια να υλοποιηθούν, το πρόβλημα αντί να μειώνεται, διογκώνεται. Η μη εφαρμογή του νόμου από τους δήμους, πιθανόν, σύμφωνα με πληροφορίες, να οφείλεται στην έλλειψη οικονομικών πόρων. Πάνω σε αυτό, η κ. Αναστάση παραδέχεται ότι σίγουρα η αυστηρή εφαρμογή της Νομοθεσίας, αρχικά θα συνεπάγεται κάποιο κόστος, το οποίο, όμως, σταδιακά θα εξισωθεί, εφόσον η αναμενόμενη αποτελεσματικότητα θα περιορίσει το κόστος της περισυλλογής και κράτησης αδέσποτων σκυλιών αλλά και το χρόνο του προσωπικού.
«Δεν είναι κάτι μόνιμο...»
Η Περί Σκύλων Νομοθεσία, αν και έπρεπε να εφαρμόζεται εδώ και έξι τουλάχιστον χρόνια (1η Οκτωβρίου 2004), ακόμα, σύμφωνα με την κ. Αναστάση, δεν λειτουργεί σωστά και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αν οι Τοπικές Αρχές δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οι κυριότεροι στόχοι για την εφαρμογή, είναι η καταγραφή και σήμανση όλων των σκύλων, η προώθηση προγραμμάτων στείρωσης θηλυκών σκύλων για αποφυγή της απρογραμμάτιστης αναπαραγωγής και η δημιουργία προγραμμάτων επιμόρφωσης των πολιτών ως προς την υπεύθυνη κτήση κατοικιδίων ζώων γενικά.
Ο κ. Χατζηγιάγκου, νομικός λειτουργός και βοηθός γραμματέας στην Ένωση Δήμων, αναφέρει πως η δική τους δουλειά είναι να χειρίζονται επιτελικά κάποιες νομοθεσίες, όπως π.χ. και τον Περί Σκύλων Νόμο, και η πρακτική εφαρμογή είναι υποχρέωση του κάθε δήμου ξεχωριστά. «Το θέμα της νομοθεσίας ξεκινά από την καταγραφή και σήμανση όλων των σκυλιών, κάτι που πρέπει να κάνουν όλοι οι πολίτες και, δυστυχώς, πολλοί δεν κάνουν», δηλώνει ο κ. Χατζηγιάγκου, συμπληρώνοντας πως υπάρχουν πάρα πολλά κενά στη νομοθεσία, τα οποία τα έχουν υποδείξει επανειλημμένα.
Τα καταφύγια δεν είναι παλάτια
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηγιάγκου, ο έλεγχος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός για πάρα πολλούς λόγους, έτσι έχουν προτείνει αρκετές φορές να προγραμματιστεί συγκεκριμένη ημέρα ελέγχου. «Δεν μπορεί, π.χ., κάθε ημέρα να γίνεται αυτή η παρακολούθηση, πρέπει να βρεθεί κάποια συγκεκριμένη», δήλωσε στη «Σ», επισημαίνοντας πως όλοι σχεδόν οι δήμοι έχουν καταφύγιο, χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει πως είναι παλάτια, αφού είναι απλώς κάποιοι προσωρινοί χώροι φύλαξης σκύλων και όχι κάτι μόνιμο. «Η υποχρέωση είναι, να συλλαμβάνουν τους αδέσποτους σκύλους και να τους κατέχουν μερικές ημέρες, μέχρι είτε να βρεθεί κάποιος ιδιοκτήτης είτε το σκυλί να πάει για ευθανασία», καταλήγει ο κ. Χατζηγιάγκου.
ΑΠΟ ΑΔΕΣΠΟΤΟ
0 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Δημοσίευση σχολίου