Οι παραγωγοί των επιστημονικών και οικολογικών ντοκιμαντέρ παραβιάζουν τα δικαιώματα των ζώων, διεισδύοντας απρόσκλητοι στην «προσωπική» τους ζωή, σύμφωνα με βρετανό καθηγητή πανεπιστημίου, ο οποίος πιστεύει ότι ακόμα και τα πιο σοβαρά τηλεοπτικά προγράμματα, όπως «Τα μεγάλα γεγονότα της φύσης» του BBC, με τη συμμετοχή του σερ Ντέηβιντ Ατένμπορο, είναι «ανήθικα», επειδή αποκαλύπτουν με παρεμβατικό τρόπο τα πιο ιδιαίτερα μυστικά των ζώων (π.χ. τη σεξουαλική ζωή τους) και τα δείχνουν στην οθόνη χωρίς τη συγκατάθεση τους. Η κριτική του δρος Μπρετ Μιλς, ο οποίος διδάσκει στη σχολή κινηματογραφικών και τηλεοπτικών σπουδών του πανεπιστήμιου East Anglia, σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο, παρουσιάστηκε στο περιοδικό Continuum και είναι ενδεικτική για το νέο κλίμα που διαμορφώνεται διεθνώς υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων. Ο Μιλς καλεί τους σκηνοθέτες και παραγωγούς των ντοκιμαντέρ να λάβουν υπόψη τους το δικαίωμα των ζώων στην ιδιωτική ζωή, πριν αρχίσουν να τα κινηματογραφούν. Όπως επισημαίνει, τα ζώα, ακριβώς όπως οι άνθρωποι, έχουν το βασικό δικαίωμα να μην εκτίθενται στα μάτια εκατομμυρίων θεατών οι πιο προσωπικές στιγμές τους, που σχετίζονται με τη γέννηση, το ζευγάρωμα, το θάνατο κλπ. Σύμφωνα με τον Μιλς, η τοποθέτηση, για παράδειγμα, κρυφών καμερών μέσα σε φωλιές πουλιών δεν διαφέρει από τις ανάλογες πρακτικές τύπου «Μεγάλου Αδελφού», που καταδικάζονται στον κόσμο των ανθρώπων.
«Δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε αν τα ζώα μας δίνουν τη συγκατάθεσή τους για να τα κινηματογραφούμε ακόμα και στις πιο ιδιαίτερες στιγμές τους», τόνισε ο Μιλς και πρόσθεσε ότι «συνήθως τίθεται το ερώτημα με ποιο τρόπο πρέπει να γυρίζεται ένα επιστημονικό ντοκιμαντέρ με ζώα, αλλά πότε δεν τίθεται το ζήτημα αν πρέπει καν να γυριστεί η ταινία». Όπως αναφέρει, όσοι γυρίζουν ένα ντοκιμαντέρ, εστιάζουν συνήθως στην τεχνική πλευρά του ζητήματος, δηλαδή στο πώς θα καταφέρουν να «τρυπώσουν» στην απόκρυφη προσωπική ζωή ενός ζώου και δεν νοιάζονται καθόλου αν αυτό είναι ηθικά σωστό.
Το γεγονός ότι αρκετά είδη ζώων δεν κτίζουν σπίτια για να μείνουν μέσα σε αυτά, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι δίνουν το δικαίωμα στους ανθρώπους να κινηματογραφούν με κάθε λεπτομέρεια τη ζωή τους, σύμφωνα με τον βρετανό πανεπιστημιακό. Ειδικά όμως όταν ένα ζώο χτίζει μια φωλιά (π.χ. τα πουλιά), τότε η παραβίαση της ζωής τους είναι ακόμα πιο σοβαρή.
Η επιχειρηματολογία όμως του Μιλς δεν γίνεται από όλους αποδεκτή. Σφοδρά αντίθετος δήλωσε ο Πιρς Γουόρεν, ιδρυτής της οργάνωσης Κινηματογραφιστές για την Προστασία της Φύσης και επικεφαλής της Διεθνούς Σχολής Κινηματογραφιστών Άγριας Ζωής. «Πώς μπορεί κανείς να πει αν ένα ζώο θέλει να κινηματογραφηθεί;», αναρωτήθηκε. «Κανένα ζώο δεν θα καταλάβει αυτή την έννοια. Η συντριπτική πλειονότητα των ζώων δεν θέλει να βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους. Έτσι, όταν δεν ξέρουν ότι κινηματογραφούνται, απλώς επιδεικνύουν την φυσική συμπεριφορά τους».
Αλλά και ο εκπρόσωπος της οργάνωσης «Άνθρωποι υπέρ της Ηθικής Μεταχείρισης των Ζώων» (ΡΕΤΑ) υποστήριξε ότι δεν υπάρχει κάτι κακό στην κινηματογράφηση των άγριων ζώων. «Η παραγωγή τέτοιων ντοκιμαντέρ μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο να αυξήσει την επίγνωση των ανθρώπων και την κατανόησή τους σχετικά με τα πολλά θαυμάσια είδη που ζουν στον πλανήτη μας. Αν τα ίδια τα ζώα δεν δείχνουν να ενοχλούνται όταν κινηματογραφούνται, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα», τόνισε.
Τέλος, ο εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Εταιρίας για την Προστασία των Ζώων (WSPA) επεσήμανε ότι η έννοια της προστασίας της ιδιωτικής ζωής είναι ξένη στα ζώα, τα οποία άλλωστε, όπως είπε, «συνήθως ζούνε σε ένα φυσικό περιβάλλον περιβαλλόμενα από έναν τεράστιο αριθμό άλλων ζώων. Γενικά, τα ζώα δεν έχουν καμία ιδιωτική ζωή στο φυσικό περιβάλλον τους». Δεν είναι όμως σίγουρο ότι τα ίδια τα ζώα θα συμφωνούσαν σε αυτό...
0 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Δημοσίευση σχολίου