Ο επικεφαλής της έρευνας, Κλάιβ Φίλιπς είπε ότι η έρευνα ξεκίνησε λόγω του μεγάλου αριθμού των ιδιοκτητών που έκανε παράπονα για ενοχλητικό γάβγισμα των σκύλων του. Η έρευνα του Κέντρου Μέριμνας Ζώων και Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, βασίστηκε σε 150 ιδιοκτήτες σκύλων εκ των οποίων οι 72 ζήτησαν ειδική αντιμετώπιση για το ενοχλητικό γάβγισμα των σκύλων τους.

"Θέλαμε να ερευνήσουμε τους συντελεστές σε αυτήν τη συμπεριφορά του σκύλου, όπως τη ράτσα του, τους ιδιοκτήτες και το περιβάλλον του" λέει ο κ. Φίλιπς και εξηγεί τους λόγους που ένας σκύλος γαβγίζει χωρίς να είναι εμφανώς δικαιολογημένη η συμπεριφορά του.

Το γάβγισμα του σκύλου προκαλείται λόγω της ανησυχίας τους για αποχωρισμό, της αίσθηση της απειλής του περιβάλλοντός του και κάποιες φορές λόγω απλής κοινωνικής τους συμπεριφοράς, δηλαδή λόγω ράτσας. Οι ανθρώπινες πράξεις και αντιδράσεις παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο σημαντικότερος συντελεστής είναι η ηλικία του σκύλου. Περισσότερα από το 25% των σκύλων που αναφέρθηκε ότι γαβγίζουν ενοχλητικά, ήταν μικρότερα του ενός έτους. Αυτό δεν είναι περίεργο, σύμφωνα με τον κ. Φίλιπς, καθώς σε αυτήν την ηλικία το γάβγισμα είναι μέρος της εκπαίδευσης των σκυλιών.

Συχνά το γάβγισμα του σκύλου είναι έντονο όταν τα αφεντικά τους τα μαθαίνουν μέχρι κάποια ηλικία να ζουν μέσα στο σπίτι και τελικά τα βγάζουν έξω, αλλάζοντάς τους περιβάλλον.

Το γεγονός πάλι ότι τα τσοπανόσκυλα γαβγίζουν περισσότερο από τα άλλα σκυλιά, έχει να κάνει με το χαρακτήρα της ράτσας τους καθώς απαιτούν περισσότερη ελευθερία κίνησης από τις υπόλοιπες ράτσες.

Σε άλλες περιπτώσεις τα σκυλιά είναι πολύ δεμένα με τα αφεντικά τους, γεγονός που αυξάνει το φόβο τους για αποχωρισμό. Το γάβγισμα είναι η πιο συνήθης αντίδραση σκύλου όταν για παράδειγμα, το αφεντικό τους φεύγει από το σπίτι.