«Αγαπητή κυρία Παναγιωτοπούλου,
όλοι εμείς οι υπερβολικοί ζωόφιλοι ουδέποτε αποκαλέσαμε κανίβαλους και εγκληματίες τους υπαλλήλους του δήμου, το αντίθετο μάλιστα, φροντίζαμε να έχουμε καλή συνεργασία μαζί τους. Οσες φορές καλέσαμε για τραυματισμένο και αστείρωτο ζώο βρήκαμε ανταπόκριση, όμως αυτό είναι αυτονόητο, όταν το πρόγραμμα του δήμου κοστίζει σε όλους εμάς τους δημότες, περίπου, 1.000.000 ευρώ τον χρόνο. Αλλωστε το πρόγραμμα λειτουργεί με τη βοήθεια τη δική μας, που είμαστε καθημερινά στους δρόμους ταΐζοντάς τα και πολλές φορές γιατροπορεύοντάς τα με χρήματα δικά μας, όταν χρειαστούν περισσότερες εξετάσεις από εκείνες που παρέχει η υπηρεσία. Αυτά τα ζώα είναι τα τυχερά.
Κυρία Παναγιωτοπούλου, την ευθανασία δεν την αποφασίζει η υπηρεσία του δήμου, αλλά, όπως ορίζει ο νόμος 3170/2003, συγκαλείται η τριμελής επιτροπή του άρθρου 7 που αποτελείται από έναν κτηνίατρο της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, έναν εκπρόσωπο του δήμου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα, και ένα μέλος φιλοζωικού σωματείου. Σε περίπτωση διαφωνίας συγκαλείται η επιστημονική επιτροπή, που αποτελείται από 3 κτηνιάτρους (1 κτηνίατρο της Νομαρχίας, 1 του Πανελλήνιου Συλλόγου και τον κτηνίατρο του καταφυγίου) και αφού ελέγξει τα στοιχεία και το ίδιο το ζώο, αποφασίζει και, στη συνέχεια, η απόφαση δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Το καταφύγιο με το οποίο συνεργάζεται ο δήμος, η δαπάνη του οποίου βαρύνει τον δημοτικό προϋπολογισμό, άρα όλους εμάς, είναι 35.000 ευρώ τον μήνα. Η επίσκεψη για τα αδέσποτα είναι κάθε Σάββατο, ενώ για τα δεσποζόμενα κάθε μέρα· άραγε, αρκεί για όλους εμάς που θέλουμε να ξέρουμε αν η διαμονή τους εκεί είναι αυτή που ορίζει ο νόμος; Σίγουρα όχι.
Η διαφωνία μας με την υπηρεσία του Δήμου είναι για το πόσο γρήγορα δραστηριοποιείται όσον αφορά την περισυλλογή ενός ζώου έπειτα από καταγγελία για επιθετική συμπεριφορά, ενώ δεν ισχύει το ίδιο όταν υπάρχουν καταγγελίες για κακοποίηση (πρόσφατα στο κέντρο της πόλης, σε διάστημα λίγων ημερών, 3 ζώα βρήκαν τον θάνατο· και τα 3 ζούσαν στην πλατεία Κοραή για πολλά χρόνια και οι φιλόζωοι που τα τάιζαν είχαν δεχτεί απειλές όσον αφορά τον αφανισμό τους). Τα παραδείγματα είναι πολλά και, όταν αυτά καταγγέλλονται, η υπηρεσία ζητάει αρκετά στοιχεία προκειμένου να ενεργήσει, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ. Αλλωστε τα πλάσματα αυτά δεν μπορούν να μιλήσουν για να πουν τι συμβαίνει. Σε αυτή την πόλη με την αυξημένη εγκληματικότητα ο νόμος εφαρμόζεται με ιδιαίτερη αυστηρότητα στα ζώα. Οταν γίνεται ερώτηση στην αρμόδια υπηρεσία τι θα γίνει με τα έγκλειστα ζώα, η απάντηση είναι "ή τα υιοθετείτε ή θα παραμείνουν έγκλειστα ισόβια" (αργός θάνατος). Ως γνωστόν, οι υιοθεσίες μεγάλων σε ηλικία ζώων σπανίζουν.
Η αναφορά σας για το τι γίνεται στο εξωτερικό μπορεί να είναι σωστή, όμως ο νόμος είναι και αυστηρός για όλους εκείνους που κακοποιούν ή βασανίζουν τα ζώα, κάτι που σε αυτή τη χώρα δεν γίνεται. Εδώ, τα ζώα για τους περισσότερους είναι απλά ένα νούμερο, που τα συνοδεύει για την υπόλοιπη ζωή τους».
Ευμορφία Ευαγγελίδου
Μέλος της τριμελούς επιτροπής
2 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:
Θα μπορουσα να είχα λίγα στοιχεία παραπάνω;
Και πολλά να ήταν ακόμα καλλύτερα..
Ξέρω ότι το βρήκα από τη στήλη της Ελευθεροτυπίας "4 πόδια και ουρά"!
Έψαξα στα αρχεία τους και δεν βρήκα προηγούμενες επιστολές!
Δεν ξέρω αν βοήθησα??? Μάλλον όχι και πολύ!
Φιλιά Ελίτσα!
Δημοσίευση σχολίου