• Ένα πειραματόζωο νεκρό κάθε 8 δευτερόλεπτα!

    Κάθε οκτώ δευτερόλεπτα, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Animal Aid, σε κάποιο εργαστήριο ένα ανυπεράσπιστο ζώο θυσιάζεται… Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο, μόνο στις ΗΠΑ, περίπου 70 εκατομμύρια ζώα…

  • ΧΩΡΑ-ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΕΞΩΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ…

    «Η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες-κόμβους διακίνησης σπάνιων ειδών» μας λέει ο γενικός διευθυντής της οργάνωσης «Αρκτούρος», Λάζαρος Γεωργιάδης. Οι αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να ελέγξουν την κατάσταση…

  • Oι κόκκινες αλεπούδες «εισβάλλουν» στην Αρκτική…

    «Εκπλαγήκαμε όταν συναντήσαμε μια κόκκινη αλεπού στην περιοχή μελέτης μας, στην τούνδρα της Αρκτικής Ρωσίας, γιατί το είδος αυτό απαντάται πολύ σπάνια σε εδάφη στο Βορρά», δήλωσε στο BBC η ερευνήτρια…

  • Ανθρώπινα τέρατα στην Ρόδο...

    Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού «Κόσμος», άγνωστοι «έριξαν» άγρια σκυλιά στο καταφύγιο μικρών ζώων και εν προκειμένω γατιών, στην Καλλιθέα της Ρόδου, με αποτέλεσμα να κατασπαράξουν πολλά μικρά γατάκια…

Το αγρίμι που αρνείται να μερώσει !



Ζούσε αγέρωχο στις κορυφές των Λευκών Ορέων μέχρι τη στιγμή που μπήκε, για το εκλεκτό του κρέας, στο στόχαστρο των κυνηγών. Το άλλοτε περιλάλητο αγρίμι των ριζίτικων τραγουδιών βρήκε τελικά καταφύγιο, πριν να είναι αργά, στη Σαμαριά.

ΤΟ ΧΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥ: Αγρίμι για το αρσενικό και σανάδα για το θηλυκό.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Κινδυνεύον.
ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ: Άγνωστος ο ακριβ
ής αριθμός τους. Μόνο εκτιμήσεις υπάρχουν, που αναφέρουν ότι εναπομείναντα ζώα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς κυμαίνονται από 500 έως 2.000. Η πιο πρόσφατη εκτίμηση -και αυτή είναι ενός φοιτητή-ερευνητή βρετανικού πανεπιστημίου- αναφέρει ότι εκεί ζουν περίπου 700 αίγαγροι.
ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ: 10 - 15 χρόνια.
ΑΠΕΙΛΕΣ: Κυρίως η λαθροθηρία αλλά και ο υβριδισμός του με την κοινή κατσίκα.
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ: Είναι το σύμβολο της κρητικής λεβεντιάς. Θεωρείται ότι ενσαρκώνει την αδούλωτη κρητική ψυχή και την αγάπη του κρητικού λαού για την ελευ
θερία.

Χαρακτηρίζεται άφθαστος σε ομορφιά, σβελτάδα και εξυπνάδα. Και ακόμα, καρτερικός, πιστός και γενναίος όσο λίγα ζώα. Ο κρητικός αίγαγρος (Capra aegagrus cretica) είναι ένα μοναδικό ενδημικό ζώο του νησιού. Είναι το ξακουστό αγρίμι που συναντάμε συχνά στα ριζίτικα τραγούδια («αγρίμια κι αγριμάκια μου», τραγουδούσε ο Ξυλούρης), αλλά όλο και λιγότερο στα βουνά. Παλαιότερα ζούσε σε όλο σχεδόν το νησί, όμως το ανελέητο και αδιάκοπο κυνήγι, από τις αρχές του περασμένου αιώνα, το έδιωξε από πολλές περιοχές και μείωσε δραματικά τον πληθυσμό του. Τελευταίο του καταφύγιο οι κορυφές των Λευκών Ορέων στη δυτική Κρήτη, ιδιαίτερα σε μια σειρά σχεδόν κατακόρυφων βράχων που ξεπερνούν τα 900 μέτρα, στο φαράγγι της Σαμαριάς.

Έτσι κι αλλιώς, το κρι-κρι προτιμά τις ορεινές, βραχώδεις περιοχές, με τις μεγάλες κλίσεις και τη χαμηλή βλάστηση από φρύγανα. Ντροπαλά στον φυσικό τους τόπο, τα αγρίμια αποφεύγουν τους ανθρώπους, ξεκουράζονται τη μέρα και μένουν μακριά από τα πολυσύχναστα μέρη. Το τρίχωμά τους εναρμονίζεται απόλυτα με το άγριο περιβάλλον των βράχων, παίρνοντας τόνους σκούρου καφέ, γκριζωπού και μαύρου σε ορισμένα σημεία. Τα αρσενικά έχουν χαρακτηριστικό μεγάλο γένι, ενώ οι μαύρες γραμμές της ράχης και του λαιμού γίνονται εντονότερες με το πέρασμα του χρόνου. Το ύψος τους φτάνει περίπου το ένα μέτρο, το βάρος τους τα 80 κιλά, ενώ τα μακριά τους κέρατα, κυρτά προς τα πίσω, φτάνουν ακόμη και το ένα μέτρο.

Αυτά χρησιμοποιούσαν τα παλιά χρόνια οι Σφακιανοί για να φτιάξουν τα τόξα τους. Τα θηλυκά, από την άλλη πλευρά, είναι πιο κομψά και μικροκαμωμένα. Φτάνουν τα 70 εκατοστά ύψος, τα 65 κιλά βάρος και το μήκος των κεράτων τους δεν ξεπερνά τa 20 εκατοστά. Αν και είναι πολυγαμικό ζώο που συμβιώνει σε κοπάδια, ωστόσο την εποχή του ζευγαρώματος το αρσενικό επιλέγει να ζει πιο μοναχικά. Τα θηλυκά, πάλι, γεννάνε το Μάιο συνήθως ένα ή σπανιότερα δύο μωρά και εντάσσονται μαζί με τα μικρά τους σε ομάδες. Η περίοδος κύησής τους διαρκεί 170 μέρες κατά μέσον όρο και τα μικρά ακολουθούν τη μητέρα τους αμέσως μετά τη γέννα. Η νοστιμιά του κρέατός του (θεωρείται εκλεκτό έδεσμα και σπάνιος μεζές) καθιστά τον αίγαγρο θύμα των λαθροκυνηγών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και κάτι ακόμη χειρότερο: στην Κρήτη το κυνήγι προσδιορίζει την αξία του κυνηγού, που είναι τόσο «λεβέντης», ώστε πιάνει ένα γρήγορο ζώο που φεύγει πηδώντας στα βράχια.

Αλλά και γι' αυτούς που δεν ζητάνε τη χαρά του κυνηγιού αλλά μόνο το μεζέ, οι καταγγελίες λένε ότι το κρέας σερβίρεται σε κάποιες ταβέρνες σε Αθήνα και Κρήτη, για εκλεκτούς πελάτες. Κάποιοι, μάλιστα, ασυνείδητοι λαθροκυνηγοί πουλάνε το θήραμά τους προς 50 ευρώ το κιλό. Ετσι, καταλήγουμε, όπως εκτιμάται, όλο το χρόνο, και ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, που είναι πιο δύσκολη η φύλαξη του Δρυμού της Σαμαριάς, να χάνονται 150 έως 200 από τα σπάνια αυτά ζώα. Άλλωστε, ο Εθνικός Δρυμός της Σαμαριάς δημιουργήθηκε πρωτίστως για τη σωτηρία του αίγαγρου. Σε μια προσπάθεια δε να προστατέψουν οι ειδικοί το είδος, μετέφεραν ορισμένους πληθυσμούς στα μικρά νησιά Θοδωρού, Δίας και Άγιοι Πάντες. Μόνο που τα νησάκια αυτά, επειδή δεν είναι το φυσικό τους περιβάλλον, δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν αρκετή τροφή. Εξάλλου, σε τόσο «κλειστό» περιβάλλον οι ασθένειες είναι συνήθως πιο απειλητικές. Ενδεικτικό της κατάστασης αυτής είναι ότι στους Άγιους Πάντες, από 100 με 120 ζώα που είχαν μετεγκατασταθεί εκεί, απομένουν πλέον μόνο 30, αφού τα υπόλοιπα τα θέρισαν οι ασθένειες.


ΔΥΟ - ΤΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ
Οι Κρητικοί αποκαλούν τον αίγαγρο «αγρίμι» και χρησιμοποιούν τη λέξη «κρι-κρι» μόνο για τους… τουρίστες. Από ό,τι λέγεται, το όνομα κρι-κρι το πήρε στην Αμερική. Ήταν το 1950, όταν ένας Κρητικός, πρόεδρος της κοινότητας Επανωχωρίου, έπιασε ένα μικρό αγρίμι και θέλησε να το κάνει δώρο στον τότε πρόεδρο της Αμερικής Χάρι Tρούμαν. Ο Αμερικανός πρόεδρος δέχτηκε το δώρο και κάλεσε τον ίδιο τον Κρητικό στην Ουάσιγκτον για να του το παραδώσει. Το ζώο μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο (όπου φημολογείται πως πέθανε μετά από λίγο καιρό) και ο υπερήφανος δωρητής ζήτησε και έλαβε ως ανταπόδοση για την πράξη του ένα βαρύ δίκαννο.

Το όνομα του αγριμιού τότε έγινε για τους Αμερικανούς «κρι-κρι», από την πρώτη συλλαβή της λέξης «Κρήτη».

Σε σαρκοφάγο του 11ου αιώνα π.Χ. από την Ιεράπετρα, που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, παριστάνονται αίγαγροι που δέχονται επίθεση σκύλων. Η Αρτεμις Βριτόμαρτις, η θεά που γεννήθηκε στη Σαμαριά, τους είχε υπό την προστασία της.

Στην κοινωνική τους οργάνωση υπάρχει μια ιεραρχία, με… φαλλοκρατικό αέρα. Τα μεγαλύτερα, σωματικά, αρσενικά κυριαρχούν στα μικρότερα, ενώ όλα τα αρσενικά -από ενός έτους και πάνω- κυριαρχούν σε όλα τα θηλυκά, ανεξαρτήτως ηλικίας και μεγέθους.

Έχουν οξύτατη ακοή και όσφρηση και αντιλαμβάνονται την παρουσία του ανθρώπου από μακριά. Τότε, «βαράνε συναγερμό» και ειδοποιούν το υπόλοιπο κοπάδι με μια παράξενη κοφτή κραυγή.

Οι αίγαγροι πίνουν λιγοστό νερό (ακόμη και θαλασσινό!), όποτε βρουν, ενώ συνήθως χρησιμοποιούν πηγές που κανείς άλλος δεν ξέρει.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟ της Καθημερινής




4 ΠΑΤΟΥΣΕΣ:

kakos lykos είπε...

Η ίδια ιστορία σε όλη την Ελλάδα, ο γνωστός θύτης και θύματα κάθε φορά τα ζώα που ζουν σε κάθε περιοχή.Να δούμε πότε θα βάλει μυαλό αυτή η χώρα.

Καλό μήνα Λιονταρίνα!

Μιχάλης Καματερός είπε...

Ευχαριστώ!!!

Παρόλο που είμαι Χανιώτης, πρώτη φορά βρίσκω συγκεντρωμένα τόσα στοιχεία για το αγρίμι.
Μπορείς να φτιάξεις κάτι αντίστοιχο για το φουρόγατο??

Είμαι λίγο πλεονέκτης?
:-)

D.Angel είπε...

Υπέροχα πλάσματα!
Κάποτε στο φαράγγι της Σαμαριάς
είχα την τύχη να συναντήσω ένα!
Ηρθε κοντά και μιας κ είχε συνηθίσει την παρουσία ανθρώπων στάθηκε και το τάισα! Περίμενε τη μπουκιά του....
Ηταν τόσο όμορφο!
Καλό μήνα λιονταράκι!

ΛΕΩΝ είπε...

Λύκαινα....δεν έχω πολλές ελπίδες....!
Καλημέρες!

Μιχάλη,
Το παλεύω, έχω βρει μερικά στοιχεία...μόλις μου το επιτρέψει ο χρόνος θα δω τι μπορώ να κάνω! Αυτά πάντως τα βρήκα στο ΟΙΚΟ της Καθημερινής κι από παράληψη ξέχασα να βάλω την πηγή!
Καλημέρα σου!

Αγγελική κρίμα να μην προλάβεις να το βγάλεις φωτογραφία, θα ήταν τέλεια στιγμή! Τυχερήηηηη!
Καλημέρες, τα φιλιά μου!

Δημοσίευση σχολίου