Η έρευνα ανοίγει το δρόμο για την καλλιέργεια περίπλοκων ανθρώπινων οργάνων όπως τα γεννητικά όργανα και το συκώτι, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη κύτταρα από τον οργανισμό των ίδιων των ασθενών, αναφέρουν οι ερευνητές στο Proceedings of the National Academy of Sciences.

O Δρ Αντονι Αντάλα, επικεφαλής των πειραμάτων στο Πανεπιστήμιο του Ουέικ Φόρεστ στη Βόρειο Καρολίνα, ήταν φυσικό να εστιαστεί στο πέος, δεδομένου ότι είναι ουρολόγος παιδίατρος που ειδικεύεται στις παθήσεις και τις συγγενείς ανωμαλίες του ουρογεννητικού συστήματος.

«Αυτή ήταν η έμπνευση για αυτή την εργασία. Βλέπουμε συνέχεια μωρά και ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων» ανέφερε στο Reuters.

Ο Αντάλα και οι συνεργάτες του αρχικά αφαίρεσαν τα πέη από 12 κουνέλια και αφαίρεσαν από τα όργανα όλα τα ζωντανά κύτταρα, μέχρι να απομείνει μόνο μια «σκαλωσιά» από συνδετικό ιστό.

Πάνω σε αυτές τις σκαλωσιές τοποθετήθηκαν κύτταρα από άλλα κουνέλια, τα οποία αφέθηκαν να πολλαπλασιαστούν στο εργαστήριο μέχρι να σχηματίσουν νέα «πέη».

Ήταν ένα δύσκολο επίτευγμα, για το οποίο χρειάστηκαν 18 χρόνια προσπαθειών. «Έπρεπε να βρούμε τους κατάλληλους αναπτυξιακούς παράγοντες, τη σωστή «σούπα» για την καλλιέργεια των κυττάρων» εξηγεί ο Αντάλα.

Το σημαντικό ήταν να αναπτυχθούν δύο είδη κυττάρων, τα λεία μυικά κύτταρα από τα οποία αποτελείται το σπογγώδες σώμα του πέους, και τα ενδοθηλιακά κύτταρα που δίνουν αιμοφόρα αγγεία για την τροφοδοσία του οργάνου.

Έξι εβδομάδες μετά την έναρξη της καλλιέργειας, τα τεχνητά πέη μεταμοσχεύτηκαν πίσω στα ακρωτηριασμένα πειραματόζωα, τα οποία φρόντισαν να τα χρησιμοποιήσουν άμεσα:

Όταν τοποθετήθηκαν στο ίδιο κλουβί με θηλυκά κουνέλια, όλα τα αρσενικά με μεταμοσχευμένα πέη ζευγάρωσαν μαζί τους εντός ενός λεπτού, και τέσσερα από τα θηλυκά γέννησαν αργότερα μιξρά.

Τα άτυχα αρσενικά στα οποία μεταμοσχεύτηκε μόνο η «σκαλωσιά», για λόγους σύγκρισης, ούτε καν προσπάθησαν να ζευγαρώσουν.

Ο Δρ Αντάλα ελπίζει τώρα ότι το επίτευγμα μπορεί να επαναληφθεί και με άλλα όργανα: «Στο παρελθόν είχαμε δημιουργήσει ιστό κλειτορίδας. Έχουμε εκτεταμένες εργασίες σε εξέλιξη για τους νεφρούς και το ήπαρ» αναφέρει.

»Ασθενείς με συγγενείς ανωμαλίες, καρκίνο του πέους, τραύματα του πέους, και ορισμένους τύπους οργανικής στυτικής δυσλειτουργίας θα μπορούσαν να ωφεληθούν από αυτή την τεχνολογία στο μέλλον» υπόσχεται ο ερευνητής.